Barones Béatrice Ephrussi de Rothschild (1864-1934) liet tussen 1905 en 1912 een villa bouwen op het schiereiland Cap Ferrat (Alpes-Maritimes). Door de ligging op het hoogste punt van de kaap reikt het uitzicht vanuit de woning en tuinen over bergen en de Middellandse Zee. De barones liet haar villa onder voorwaarden na aan het Institute de France. Het interieur is daardoor zeer goed behouden.
Béatrice Ephrussi de Rothschild wist goed wat ze wou en de villa is dan ook in verregaande mate het resultaat van haar eigen wensen, opvattingen en esthetische voorkeur. Een uitgesproken hang naar luxe en een vrouwelijke smaak ervaar je al voor binnenkomst door de roze gevels met ingelegd wit marmer. De villa is zowel geïnspireerd door Venetiaanse en Florentijnse paleizen uit de 15de en de 16de -eeuwse als door de Moorse architectuur uit Spanje. Eclectische historiserende bouwstijlen waren in populair aan het einde van de 19de en het begin van de 20ste-eeuw.
De excentrieke barones kocht tijdens de bouw van Villa Ephrussi-de-Rothschild inboedel op uit statige woningen. Een deel daarvan komt uit Parijse herenhuizen die moesten wijken voor de plannen van Haussman. In de Lodewijk XVI-salon is een aan Tiepelo toegeschreven plafondschildering opgenomen en de beschilderde 18de-eeuwse lambrisering uit het hotel Crillon. De roze marmeren zuilen van de overdekte patio (onderstaande foto) komen uit een palazzo in Verona. De aanschaf van inboedel leidde voortdurend tot wijzigingen van de bouwplannen. Zo werden tijdens de bouw o.a. afmetingen van kamers veranderd. Dit werkte conflicten met opeenvolgende architecten in de hand. Tussen 1905 en 1912 heeft Béatrice 15 architecten in dienst gehad!
Barones Béatrice Ephrussi de Rothschild hield van reizen, kunst, antiek en verzamelen. De villa, de inrichting en de tuinen getuigen daarvan. Tot haar verzamelingen behoren collecties wandkleden uit Beauvais en Vlaanderen, porselein kunstnijverheidsproducten en kunstobjecten uit het Verre Oosten. Ze bezat ook meubelen uit de late middeleeuwen en de renaissance. Een groot deel van het meubilair stamt uit de 18de eeuw, een periode die Béatrice bijzonder interesseerde. Ze verklede zich soms als de in 1793 onthoofde koningin Marie-Antoinette. De excentrieke barones bezat spullen die ooit eigendom van Marie-Antoinette waren, waaronder een bureau met het logo van deze vorstin. Tot de waardevolle kunstwerken uit de 18de eeuw behoren een doek van Boucher en schetsen en tekeningen van Fragonard.
De tuinen liggen op een perceel van zeven hectare. De belangrijkste en hoogstgelegen tuin grenst aan de zuidelijke façade. Dit gedeelte is in Franse stijl aangelegd en heeft de vorm van een scheepsdek. Het Amor-tempeltje achteraan, een replica van het Trianon in Versailles, vormt als het ware de boeg van het scheepsdek. Béatrice’s tuinmannen waren soms gekleed als matrozen om deze illusie te versterken. De loggia op de eerste verdieping leek dan op een stuurhuis. Haar villa vernoemde ze overigens naar het passagiersschip Île -de-France vanwege herinnering aan een cruise. Onder de Franse tuin liggen thematuinen die een grote diversiteit bewerkstelligen, namelijk; Spanje, Florence, Japan, exotische planten, beelden en Franse folklore. De thema’s sluiten gedeeltelijk aan met de eclectische architectuur. Ook is er een rozentuin en een rotstuin.
Zie voor meer informatie, zoals openingstijden en tickets; http://www.villa-ephrussi.com/en