Het kasteel van Angers is het meest gezichtsbepalende bouwwerk van de stad. Het biedt bovendien onderdak aan een topbezienswaardigheid; de beroemde Apocalyps van Angers. Hieronder staat informatie over beide bezienswaardigheden. Meer reisdoelen in Angers zijn te vinden op de pagina bezienswaardigheden Angers.
Het Kasteel
Het kasteel van Angers is op de plaats van de vesting van Foulques Nerra gebouwd. De grote ronde torens en buitenmuren zijn tussen 1228 en 1238 opgericht in opdracht van Blanche van Castilië en haar zoon Lodewijk IX (bijgenaamd de Heilige). Je komt het gebouw binnen via een ophaalbrug over een 30 meter brede en 11 meter diepe droge slotgracht. Op de plaats van de slotgracht zijn nu bloembedden aangelegd.
De buitenmuren bestaan uit donkere leisteen en wit tufsteen. De torens zijn tussen de 40 en 50 meter hoog. Ooit waren ze één à twee verdiepingen hoger en uitgerust met een peperbusdak en machicoulis. Hendrik III (1574-1589) gelaste tijdens de godsdienstoorlogen om heel de burcht af te breken. De gouverneur liet slechts de bovenste delen van de torens af breken.
De gebouwen binnen de ommuring stammen grotendeels uit de 15de eeuw. Ze werden tussen 1450-1465 in opdracht van koning René I, de laatste hertog van Anjou, opgeknapt. Bovendien liet hij nieuwe gebouwen toevoegen en prachtige tuinen, volières en andere dierenverblijven bouwen. Het poorthuis (bovenste foto rechts), Châtelet, is in die tijd gebouwd. De 15de-eeuwse Logis du Gouverneur is in de 18de-eeuw verbouwd en is nu een restaurant. De kapel en de woning van de hertogen van Anjou, de Logis royal, stammen ook uit de 15de-eeuw. Bezienswaardigheden van de kapel zijn de fijn bewerkte gotische deurpanelen en de schouw en sluitsteen van de kleine hertogelijke kapel.
De Apocalyps van Angers
Dit beroemde beeldverhaal is in de 14de-eeuw geweven in opdracht van hertog Lodewijk I van Anjou. Waarschijnlijk is het tussen 1373 en 1383 in Parijs gemaakt. Het is het tweede oudste kolossale wandtapijt van Frankrijk. Het tapijt van Bayeux is ouder. Het ontwerp wordt toegeschreven aan de Vlaamse schilder Jan van Bandol, ook bekend als Hennequin de Bruges.
Het geweven tapijt beeldt de Apocalyps uit de Openbaringen van Johannes uit. Oorspronkelijk was het wandtapijt 140 meter lang bij 6 meter hoog en bevatte het 90 scènes. Het doorlopende beeldverhaal was onderverdeeld in 6 even grote stukken. Tegenwoordig is het 103 meter lang. Ieder deel wordt voorafgegaan door een grote afbeelding van een Heilige onder een baldakijn. Daarna volgen 2 boven elkaar geplaatste rijen bestaande uit 7 scènes. Een smalle strook aan de bovenkant beeldt de hemel uit met musicerende engelen. De onderste strook symboliseert de aarde a.d.h.v. een bloemenweide. Beeldend worden de scènes o.m. verbonden door kleurgebruik. De achtergrond rood of donkerblauw.
Dit beeldverhaal was bijna voorgoed verloren gegaan doordat het in de 18de eeuw werd versneden om er allerlei dingen van te maken; o.m. bedspreien, deurmatten, paardendekens en bescherming voor sinaasappelbomen. In de 19de-eeuw ging kanunnik Joubert op zoek naar de afzonderlijke stukken om het wandtapijt vervolgens te reconstrueren. Het is nu het oudste grootschalige geweven wandtapijt ter wereld.
Meer bijzondere wandtapijten
In de Logis Royal hangen bijzondere Vlaamse wandtapijten uit de tweede helft van de 15de-eeuw, zogenaamde Mille Fleurstapijten. De naamgeving van dergelijke tapijten refereert aan de enorme hoeveelheid bloemen op de voor en achtergrond. De vier wandtapijten die samen Tenture de la Passion zijn ook spraakmakend. De voorstelling hebben betrekking op het Lijdensverhaal.